ေဖေဖ.ေမ တၱာ

    အသက္ေလးနည္းနည္းရလာေတာ.မိဘေမတၱာကုိပိုၿပီးနားလည္လာတယ္လုိ.
ထင္လာမိတယ္။ကုိယ္လည္းဒီလုိတစ္ေန.အုိရမယ္ဆုိတဲ.အေတြးကေတြးမိလာၿပီကုိး။
မိဘေမတၱာနဲ.ပတ္သက္ၿပီးေရးႀကေဟာႀကေၿပာႀကတာေတြကေတာ.မေရမတြက္နုိင္
ေအာင္မ်ားခဲ.ၿပီ၊မ်ားေနဆဲ၊မ်ားေနဦးမွာပါ။အခုလည္းဖတ္မိတဲ.မိဘေမတၱာဖြဲ.အေႀကာင္း
ေလးတစ္ခုမူရင္းဘေလာ.ဆရာဆီခြင္.ေတာင္ၿပီးတင္လုိက္ပါတယ္။

မိဘေတြကို ခ်စ္ၾကပါ။
အသက္ (၈၀) အရြယ္ အဘိုးအိုတစ္ဦးသည္ ဆိုဖါေပၚတြင္ ထိုင္ေနသည္။ သူႏွင့္ မလွမ္းမကမ္း တြင္ အသက္ (၄၀) ခန္႔အရြယ္ရွိေသာ သူ၏သားသည္ စာရင္းဇယားမ်ားျဖင့္ အလုပ္ ရႈပ္ေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ျပတင္းေပါက္ေပၚသုိ႔ ၾကက္ဖတစ္ေကာင္လာနားေလသည္
`` ငါ႔သား ဟိုျပတင္းေပါက္ေဘာင္ ေပၚက ဘာလဲ´´
`` ၾကက္ဖ ေလ အေဖ ရဲ႕´´
ခဏၾကာေသာ္ အဘိုးအိုသည္ သူ႔သားအားထပ္ေမးျပန္သည္။
`` ငါ႔သား ဟိုျပတင္းေပါက္ေဘာင္ ေပၚက ဘာလဲ´´
`` အေဖကလည္း အခုေလးပဲ ကၽြန္ေတာ္ေျပာၿပီးၿပီ ၊ အဲဒါ ၾကက္ဖ´´
အခ်ိန္အနည္းငယ္ ၾကာေသာ အခါ အဘိုးအိုသည္ ထိုေမးခြန္းကိုပင္ တတိယအႀကိမ္အျဖစ္ သူ႔သားအား ထပ္ေမးပါသည္။
`` ျပတင္းေပါက္ေပၚ ကဘာ´´
ထိုအေခါက္တြင္မူ သူ႔သား၏ေဒါသ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ အတူစိတ္မရွည္မႈတို႔သည္ မာေၾကာေသာေလသံတြင္ သိသိသာသာ ၾကားရပါသည္။
`` အဲဒါ ၾကက္ဖ၊ ၾကက္ဖ´´
ခဏၾကာေသာ္ အေဖလုပ္ သူသည္ ထိုေမးခြန္းကိုပင္ စတုတၳအႀကိမ္ သူ႔သားအားေမးပါသည္။
``အဲဒါ ဘာလဲ´´ဟု ျပတင္းေပါက္ေပၚသို႔ လက္ၿငိဳးထိုးျပေလသည္။
ထိုအေခါက္တြင္မူ သားျဖစ္သူသည္ ေဒါသအျပည့္ျဖင့္ေအာ္ပါေတာ့သည္။
`` ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေမးခြန္းကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ ေမးေနတာလဲ၊ အဲဒါ ၾကက္ဖပါဆို က်ဳပ္ေျဖေနတာ အႀကိမ္မနည္းေတာ့ဘူး။ ဒီၾကက္ဖဆိုတဲ႔ စကားကိုေတာင္ အေဖ နားမလည္ေတာ့ဘူးလား၊ ဟင္ ´´
အဘိုးအိုသည္ အဘိုးအိုသည္ ဘာမွ်ျပန္မေျပာေတာ့ဘဲ ႏႈတ္ဆိတ္သြားပါသည္။ ခဏၾကာေသာ္ အဘိုးအိုသည္ သူ႔အခန္းကို ထသြားပါသည္။ထို႔ေနာက္ ဒိုင္ယာယီစာအုပ္ အေဟာင္းတစ္အုပ္ယူၿပီး ျပန္ထြက္လာပါသည္။ ထုိစာအုပ္သည္ သူ႔သားေမြးဖြားစဥ္ ကတည္းက ေန႔စဥ္ ေရးမွတ္ကာ ထိမ္းသိမ္းလာခဲ႔ေသာ စာအုပ္ျဖစ္ပါသည္။ အဘိုးအိုသည္ စာမ်က္ႏွာတစ္ခုကိုလွမ္ကာ သူ႔သားအားဖတ္ၾကည့္ေစပါသည္။
သားျဖစ္သူသည္ ထိုစာမ်က္ႏွာ ကိုဖတ္ၾကည့္ေသာအခါ ဒိုင္ယာရီထဲတြင္ ေရးသားထားေသာ ေအာက္ပါ စားမ်ားကိုေတြ႔ရပါသည္။
ဒီေန႔သား အသက္(၃)ႏွစ္ျပည့္တယ္။ သားနဲ႔အတူ ဆိုဖါ ေပၚမွာ ထိုင္ေနတုန္း ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ လာနားတယ္။ သားကအဲဒါ ဘာလဲလို႔ (၂၃) ႀကိမ္ေတာင္ေမးတယ္။ အႀကိမ္္တိုင္းမွာ အဲဒါ ၾကက္ဖလို႔ ငါျပန္ေျဖတယ္။ သားေလးနားလည္ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွင္းျပတယ္။ သိခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔ ထပ္ခါ ထပ္ခါေမးေနတဲ့သားဟာ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ။ ေျပာျပလိုက္ရင္ မ်က္လံုးေလးအ၀ိုင္းသားနဲ႔ နားေထာင္လိုက္၊ ၿပီးရင္ တစ္ေခါက္ ျပန္ေမးလိုက္နဲ႔ ငါ႔မွာ သားကိုေျဖရတာ ေမာကို မေမာႏိုင္ဘူး။ ဘာမွမသိေသးတဲ႔ ငါ့သားေလးရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖရတာ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ ေကာင္းသလို ထပ္ခါထပ္ခါ ေမးေနတဲ့သား ကို ငါအႀကိမ္ႀကိမ္ နမ္းရႈိက္မိတယ္။´´
ကေလးငယ္ေလးက ေမးခြန္းတစ္ခုကို (၂၃) ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ေမးျမန္းခဲ့တုန္းက အေဖလုပ္သူက မေမာႏိုင္၊ မပန္းႏိုင္၊ ေဒါသအလ်ဥ္းမရွိဘဲ ၾကင္နာမႈအျပည့္နဲ႔ ျပန္ေျဖခဲ့ေမမယ့္ ဒီေန႔မွာေတာ့ သားလုပ္တဲ့သူဟာ အေဖျဖစ္သူ အေနနဲ႔ ေမးခြန္းတစ္ခုတည္းကို (၄) ႀကိမ္ေလာက္ ေမးတာနဲ႔ပဲ ေဒါသေတြ ျဖစ္၊ စိတ္မရွည္ႏိုင္ျဖစ္ေနရၿပီေလ။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ကြာျခားလိုက္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလဲ။
သင္တို႔ရဲ႕ မိဘေတြဟာ အခုအခ်ိန္မွာ အိုမင္းလာေနပါလိမ့္မယ္၊သူတို႔မွာ မ်က္စိေတြမႈန္၊ နားေတြမေကာင္း၊ မွတ္ဥာဏ္ေတြလည္း အရင္လို ဘယ္ေကာင္းႏိုင္ေတာ့မလဲ။ သူတို႔အေပၚ စိတ္မရွည္မႈ၊ ေဒါသျဖစ္မႈ၊ ဂရုမစိုက္မႈေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မေပးပါနဲ႔ ။ ႏူးည့ံခ်ိဳသာတဲ့စကားေလေတြ၊ ၾကင္နာတဲ့ အျပဳအမူအေျပာအဆို ေလးေတြ နဲ႔သူတို႔ကို ဂရုစိုက္ေပးပါ။ သူတို႔အတြက္ အခုအခ်ိန္မွာ တကယ္လိုအပ္တာက စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ၊ ပကာသနေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ သားသမီး၊ေျမးျမစ္ေတြရဲ႕ သူတို႔အေပၚ ဂရုစိုက္မႈ၊ၾကင္နာမႈ၊ ယုယမႈ၊ အားေပးမႈေတြပါ။
ဒီေန႔ကစၿပီး ဒီစာပိုဒ္ေလးကို က်ယ္က်ယ္ေလး ေအာ္လိုက္စမ္းပါ။ ``ငါ႔မိဘေတြ အၿမဲတမ္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကို ငါအလိုရွိတယ္၊ ျမင္ခ်င္တယ္။ သူတို႔တစ္ေတြဟာ ငါ့ကို ငယ္စဥ္ကေလး ဘ၀ကတည္းက ဂရုစိုက္ ေကၽြးေမြး သုတ္သင္လာခဲ့ၾကတယ္။ သင္ၾကားခဲ့ၾကတယ္။ ငါဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ သူတို႔ေတြဟာ မုန္တိုင္းေတြ၊ မီးေတာက္ေတြကို အံတုၿပီး ဘ၀ရဲ႕ ဆိုးရြား လွတဲ့ ေတာင္တန္းေတြ၊ ေတာင္ၾကားေတြမွာ ငါ့ကိုပခံုးေပၚတင္ၿပီး ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေန႔ ငါဆိုတဲ့လူဟာ သူတို႔ေတြ မရွိဘဲနဲ႔ ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။´´
``ယေန႔မွစၿပီး ကၽြႏု္ပ္၏ မိဘမ်ားကို အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံေက်းဇူးဆပ္ပါမည္။
ခ်ိဳသာေသာ၊ႏူးးညံ့ေသာ၊ အၾကင္နာပါေသာ စကားမ်ားျဖင့္သာ သူတို႔ကို ေျပာဆိုဆက္ဆံပါမည္။ သူတို႔ေတြ ဘာေျပာေျပာ ဘာေတြလုပ္လုပ္ေပါ့။ ကၽြႏ္ုပ္၏ မိဘမ်ားကို ကၽြႏ္ုပ္ခ်စ္ပါသည္။´´
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိတ္ေဆြမ်ားအားလံုး မိဘေက်းဇူး အထူးသိတတ္ေသာ သားသမီး လိမၼာေလးမ်ား ျဖစ္ၾကပါေစဟု……..
မိဘအားလံုး၏ ေက်းဇူးကိုေအာက္ေမ့လ်က