ေတာသားၿမိဳ.ေရာက္သူတုိ.နွစ္ေယာက္

       က်ြန္ေတာ္အခုအလုပ္လုပ္ေနတဲ.ဟုိတယ္စဖြင္.ကာစတုံးကေပါ.။ ပန္းအလွဆင္
တဲ.တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရတဲ.( florist ) Suhatono ဆုိတာအင္ဒုိနီးရွားနိုင္ငံသားအ
သက္ေလးဆယ္ေက်ာ္တစ္ဦးပါ။အၿမဲတမ္းၿပဳံးေနတဲ.သူ.မ်က္နွာထားေႀကာင္.လူခ်စ္
လူခင္ေပါပါတယ္။သူ.ပံုစံကုိကအ၇ပ္ပုပု၊အနည္းငယ္၀ၿပီးကတုံးဆံပင္နဲ.မုိ.ကာတြန္း
ရုပ္နဲ.တူပါတယ္။သူ.အထက္မွာအိနိၵယသားတစ္ေယာက္ရွိေသးတာမုိ.သူကမ်ား
ေသာအားၿဖင္. guest room ေတြအတြက္ပန္းသီးနဲ.ပန္းေတြကုိလွည္းကေလးတစ္
စင္းေပၚတင္ၿပီးလုိက္ပုိ.ရေလ.ရွိတယ္။
      က်ြန္ေတာ္သူငယ္ခ်င္းရန္ကုန္မွာႀကီးတဲ.တုိင္းရင္းသားကေတာ.နုိင္ငံၿခားကုိ
အခုမွပထမဆံုးအလုပ္လုပ္ဖူးတာၿဖစ္ပါတယ္။တစ္ေန.ေတာ.ဧည္.သည္အခန္းက
က်န္ခဲ.တဲ.မုန္.ေတြကုိအခန္းရွင္းတဲ.ေကာင္ေလးေတြကအမွဳိက္ပံုးထဲမၿပစ္ပဲ service
lift ေရွ.မွာ၇ွိတဲ.ပစၥည္းေတြတင္တဲ.စင္ေပၚမွာတင္ထားတာအဲဒီ Suhartono နဲ.
ေၿမၿပန္.တုိင္းရင္းသား နွစ္ေယာက္ေတြ.ၿပီးမန္ေနဂ်ာမေတြ.ခင္အားရပါးရစားေနႀက
တယ္။သူတုိ.စားေနတာက corn flake နဲ.ခပ္ဆင္ဆင္တူတဲ.မုန္.ႀကြပ္မ်ဴိးပါ။နွစ္
ေယာက္သားခပ္သြက္သြက္အားေပးေနယင္း it's so nice ,what is the brand
လုိ.ဆုိၿပီးတံဆိပ္ကုိဖတ္ႀကည္.မွဳမ်က္လံုးၿပဴးၿပီးေထြးရအခက္မ်ဴိခ်ရအခက္ၿဖစ္သြား
ႀကတယ္။စာထဲမွေရးထားတာကေခြးစာတဲ.ဗ်ာ။
       ကြ်န္ေတာ္ၿဖင္.သူတုိ.နွစ္ေယာက္ကုိၿမင္တုိ္င္းသူတုိ.ၿဖစ္ေနပံုကုိၿမင္ေယာင္ၿပီး
ရယ္ေနမိတယ္။
        အစားမေတာ္တစ္လုပ္၊အသြားမေတာ္တစ္လွမ္းဆုိပါလား။

 မွတ္ခ်က္။

         ကိုေပါရဲ.ေႀကာင္ခုန္ခ်သည္.ေန.ကုိဖတ္မိၿပီးအားက်လုိ.ေရးလုိက္တာပါဗ်ာ။