Farmers with land near Nano plant turn millionaires

Friday, July 30, 2010




ေက်းဇူးရွင္ ဒါေတြကိုေရာေလ ့လာခဲ ့ရဲ ့လား....

အိႏၵိယနုိင္ငံ အမီဒါဘတ္ၿပည္နယ္ ကလယ္သမားေတြခ်မ္းသာသြားၿပီ...
ပံုကုိ takepart.com ကေနရယူပါတယ္...

အိႏၵိယနုိင္ငံမွ ကမာၻ ့တန္ဖုိးအနည္းဆံုး၊ ေစ်းအေပါဆံုးကားထုတ္လုပ္ေရးကုမၸဏီ ၿဖစ္တဲ ့ တာတာကုမၸ
ဏီရဲ ့နာနုိ ေမာ္ဒယ္ကားစက္ရံု၀န္းအတြက္လ်ာထားတဲ ့ဆနန္းဒ္ အရပ္ေဒသကေၿမေနရာမ်ားရဲ ့ပုိင္ရွင္
ၿဖစ္သူ လယ္သမားေတြဟာ စက္ရံုႏွင္ ့အစုိးရကေပးတဲ ့အဆုိပါေၿမေနရာမ်ားအတြက္ ေလ်ာ္ေႀကးေငြ
မ်ားေႀကာင္ ့ေန ့ခ်င္းညခ်င္း သန္းနဲ ့ခ်ီၿပီးခ်မ္းသာသြားႀကပါတယ္...
လယ္သမား ၁၉ ဦးဟာ ၎းတုိ ့ရဲ ့လယ္ေၿမမ်ားကုိ မယံုႀကည္နုိင္ေလာက္စရာေစ်းႏွံဳးၿဖစ္တဲ ့တစ္မီတာ
ပါတ္လည္လွ်င္ ရူပီးေငြ ၁၂၀၀ ၿဖင္ ့ ရူပီးေငြ သန္း ၄၅၀ ကုိ ၎တုိ ့ရရွိမွာၿဖစ္ေႀကာင္းအိႏၵိယနုိင္ငံ၊ ဂူဂ်ာ
ရက္ ၿပည္နယ္အစုိးရနဲ ့ယခုသီတင္းပါတ္ကပဲ အၿပင္းအထန္ညွိနွဳိင္းသေဘာတူညီခဲ ့ႀကပါတယ္...

အဆုိပါသေဘာတူညီခ်က္ေႀကာင္ ့လယ္သမားတစ္ဦးလွ်င္ ရူပီးေငြ ၁၀ သန္းမွ ၇၅ သန္းအထိရရွိႀက
မွာၿဖစ္ပါတယ္...
လြန္ခဲ ့တဲ ့ႏွစ္ႏွစ္က ရူပီးေငြ ၂ သန္းမွ်သာတန္တဲ ့လယ္ေၿမပုိင္ရွင္ဟာ ယခုညွိနွဳိင္းေစ်းေႀကာင္ ့ရူပီးေငြ
သန္း ၅၀ ရရွိမွာၿဖစ္တယ္လုိ ့ နုိင္ငံေတာ္ပုိင္ ဂူဂ်ာရက္စက္မွဳဖြံ ့ၿဖဳိးတုိးတက္ေရးေကာ္ပုိေရးရွင္းက ၎
တို ့ႏွင္ ့လယ္သမားမ်ား အဆုိပါ စက္မွဳဇံုအတြက္လ်ာထားသည္ ့ေၿမေနရာမ်ားကုိလက္လႊဲေၿပာင္းယူခဲ ့
ၿခင္းနွင္ ့ပါတ္သက္ၿပီး ခါလစ္ခ်္တုိင္းမ္ ( ဒူဘုိင္းအေၿခစုိက္သတင္းစာ ) ကုိေၿပာၿပခဲ ့ပါတယ္...

တာတာကားကုမၸဏီဟာ ကုိလ္ကတၱားက စင္ဂါအရပ္ကေန အာမီဒါဘတ္ၿပည္နယ္ ဆနန္းဒ္ အရပ္ကုိ
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ကတည္းက စတင္ေၿပာင္းေရြ ့လာကတည္းက ထုိအရပ္ေဒသရွိလယ္
သမားမ်ားဟာ စက္မွဳဇံုအတြက္ေၿမေနရာမ်ားကုိ အသည္းအသန္စုေဆာင္းေနတဲ ့ၿပည္နယ္အစုိးရရဲ ့
လက္ရွိေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ ေပးတဲ ့ေစ်းနဲ ့၎တုိ ့ရဲ ့လယ္ေၿမေနရာေတြကုိ
ေရာင္းခ်ေနနုိင္ခဲ ့တာၿဖစ္ပါတယ္...

အဆုိပါ ဆနန္းဒ္ေဒသရဲ ့ေၿမေစ်းေတြဟာ ၂ ႏွစ္အတြင္းမွာ ၂၅ ဆအထိခုန္တက္သြားခဲ ့ပါတယ္...
ေရအရင္းၿမစ္မ်ားခန္းေၿခာက္ကုန္တာအၿပင္ တိရိစၧာန္မ်ားရဲ ့မႀကာခဏဖ်က္စီးၿခင္းခံရလို ့ထြန္ယက္စုိက္
ပ်ဴိးၿခင္းၿဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းၿပဳဖုိ ့အဆင္မေၿပေတာ ့တာေႀကာင္ ့လယ္သမားမ်ားဟာ ၎တုိ ့ရဲ ့
လယ္ယာေၿမမ်ားကုိ ေရာင္းခ်ဖုိ ့ေရကန္အသင္ ့ႀကာအသင္ ့ၿဖစ္ေနခဲ ့ရတာပါပဲ လို ့သက္ဆုိင္ရာတာ၀န္
ရွိသူတစ္ဦးကေၿပာႀကားခဲ ့ပါတယ္...

စက္မွဳဖြံ ့ၿဖဳိးတုိးတက္ေရးေကာ္ပုိေရးရွင္းက အဆုိပါေဒသမွာ ေၿမအက်ယ္အ၀န္းေပါင္း ၃၅၀၀၀ ဟက္တာ
နဲ ့စက္မွဳဇံုေပါင္း ၃၀ အသစ္ဖန္တီးဖုိ ့စီစဥ္ထားပါတယ္...
အဆုိပါေဒသႀကီးရဲ ့၃၅၀၀၀ ဟက္တာမွာ ၉၀၀၀ ဟက္တာသာ အစိုးရပုိင္ေၿမမ်ားၿဖစ္ၿပီး က်န္တာေတြက
ေတာ ့လယ္သမားေတြဆီကေန (ေလ်ာ္ေႀကးေပး ) ၀ယ္ယူခဲ ့တာၿဖစ္ပါတယ္....
" ကြ်န္ေတာ္တုိ ့ကုိလယ္ေၿမေတြလဲႊေပးတဲ ့လယ္သမားေတကုိ သူတုိ ့ေနရာၿခံေၿမေတြမွာ ၂ ႏွစ္အထိ ေန
ခြင္ ့ၿပဳထားဦးမွာၿဖစ္ၿပီး ထုိကာလအေတာအတြင္းမွာ ၎တုိ ့အေနနဲ ့ေၿမေနရာ အသစ္ေတြကုိရွာေဖြ၀ယ္
ယူေၿပာင္းေရြ ့အေၿခခ်နုိင္မွာၿဖစ္ပါတယ္..." လို ့အဆုိပါစက္မွဳေကာ္ပုိေရးရွင္းႀကီးရဲ ့တာ၀န္ရွိသူကေၿပာ
ႀကားခဲ ့ပါတယ္...

တစ္ခ်ဴိ ့ေသာနုိင္ငံႀကီးေတြမွာ ေတာ ့အစုိးရမင္းမ်ားလုိခ်င္ၿပီဆုိယင္ ဘာမွညွဳိႏွဳိင္းဖုိ ့ေတြ၊ ေတာင္းဆုိ
ဖုိ ့ေတြမစဥ္းစားပါနဲ ့၊ ေၿပးဖုိ ့သာၿပင္ထားရတာပါပဲ...

အခုလည္း အဆုိပါတာတာကုမၸဏီက ေရႊၿပည္ႀကီးမွာ ကားစက္ရံုလာေဆာက္မယ္ဆုိပါတယ္...
သူတုိ ့စက္ရံုေနရာအတြက္ ေၿမကြက္ကိုဘယ္ေစ်းနဲ ့မ်ားေပးမလဲမသိဘူး...

ဟုတ္ကဲ ့...
မယံုခ်င္စရာ ပုံၿပင္ပမာပါပဲ...

ႀကဳံလုိ ့ကုိယ္ေတြ ့ေလးလည္းေၿပာၿပခ်င္ပါေသးတယ္....
တစ္ခ်ိန္ေသာကာလကေပါ ့ေလ...
ရန္ကုန္ၿမဳိ ့စြန္က ရြာေလးတစ္ခုမွာ ( ထုိစဥ္ကေတာ ့ရြာေပါ့ ) မုဆုိးမ အဘြားအုိႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ ့
လယ္ေၿမေတြကုိစက္ရံုႀကီးတစ္ခုေဆာက္ဖုိ ့သိမ္းခဲ ့ပါတယ္...
ထုိအဘြားရဲ ့လယ္ေၿမအပါအ၀င္အၿခားေသာသူေတြရဲ ့လယ္ေၿမေတြလည္းပါခဲ ့သေပါ့...
ဒါေပမယ္ ့အဘြားမွာကေၿမေတြအမ်ားႀကီးဆုိေတာ ့စက္ရံုရဲ ့ၿခံစည္းရုိးပါတ္လည္ကာၿပီးတာေတာင္ထပ္
ၿပီးလယ္ေတြနဲ ့ဥယ်ာဥ္ၿခံေၿမႀကီးတစ္ခုက်န္ေနခဲ ့ပါေသးတယ္...
အဆုိပါစက္ရံုႀကီးၿပီးလုိ ့ေနာက္ ၃/၄ ႀကာတဲ ့အခါမွာေတာ ့စက္ရံုထပ္တုိးခ်ဲ ့ဖုိ ့ဆုိၿပီး က်န္ရွိေနေသးတဲ ့
လယ္ေတြနဲ ့ဥယ်ာဥ္ၿခံႀကီးကုိပါထပ္သိမ္းပါေတာ ့တယ္...
အဲဒါေတြအတြက္အစားၿပန္ေပးတာကေတာ ့...ဘာမွမေၿပာေလာက္တဲ ့အိမ္ကြက္ကေလးနဲ ့ေလ်ာ္ေႀကး
ပါပဲ...
တရားသေဘာနဲ ့ႀကည္ ့မယ္ဆုိယင္ေတာ ့မိမိၿပဳခဲ ့တဲ ့ကုသုိလ္၊အကုသိုလ္ကံေတြေႀကာင္ ့ယခုလိုမိမိပုိင္
အုိးအိမ္၊ၿခံေၿမ၊လယ္ယာေတြအနုိင္အထက္လုယူသိမ္းဆည္းၿခင္းခံရတယ္လုိ ့ဆုိေပမယ္ ့အဘြားမွာေတာ ့
ပုထုဇဥ္ပီပီ မခံစားနုိင္ခဲ ့ပါဘူး...
ၿခံ၀န္းအတြင္းကေနေၿပာင္းေရြ ့ေပးဖုိ ့အမိန္ ့ေတြကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္မလုိက္နာခဲ ့လုိ ့ေနာက္ဆံုး စစ္ကားႀကီး
ေတြနဲ ့စစ္သားေတြလာၿပီးအဘြားတုိ ့မိသားစုကုိအတင္းအဓမၼေရြ ့ေၿပာင္းေပးခဲ ့လိုက္ပါေတာ့တယ္...
စိတ္ခံစားရလြန္းသူအဘြားကေတာ ့သူ ့ရဲ ့အိမ္ၿခံေၿမအေဟာင္းေလးကုိေန ့စဥ္ေတာင္ေ၀ွးေလးေထာက္
ကာ လာၿပီး စက္ရုံမွဴးကုိ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆုိေနခဲ ့တဲ ့ၿမင္ကြင္းကိုအခုထက္ထိမေမ ့ေသးပါဘူး...
ေနာက္ဆံုးေၿပာင္းေရြ ့ႀကရတဲ ့ေန ့ကဆုိ အဘြားေၿမးေလးက ၿခံေရွ ့မွာ တစ္ရွံဳ ့ရွံဳ ့ငုိေနတဲ ့ပံုေလးလည္း
သတိရမိေသးသေပါ ့...
( သိတယ္မဟုတ္လား ...မိန္းမလွေလးေတြငိုယင္ ရင္ထဲမေကာင္းၿဖစ္တတ္တဲ ့ကုိယ္တုိ ့သဘာ၀ေလ....)


အဂၤလိပ္လိုသတင္းေလးပါ...
Farmers owning land of cheapest car, Nano, at Sanand, 30 km from here, have turned millionaires overnight.
Nineteen ryots have struck a hard bargain with the Gujarat government which has agreed to pay them this week a whopping Rs 450 million for their land at the incredible rate of Rs 1,200 a square metre.
An official of the state-owned Gujarat Industrial Development Corporation (GIDC), which is acquiring plots from the sons of the soil for its future industrial estates told Khaleej Times that a farmer's 10-acre land which was worth Rs 2 million two years ago could now fetch him Rs 50 million.
Each farmer will receive cheques with amounts ranging from Rs 10 million to Rs 75 million.
Ever since Tata Motors shifted the Nano project from Singur near Kolkata to Sanand near Ahmedabad in October 2008, farmers in the region have been grabbing the offers made by the state government which has desperately started acquiring land from the tillers at rates much higher than prevalent market prices."Land prices in Sanand have shot up nearly 25 times in less than two years.
Farmers are also ready to sell their land as due to water shortage, they cannot depend on agriculture round the year what with animals damaging their crops now and then," said the official.

GIDC plans to set up a huge land bank of 35,000 hectares to set up 30 new GIDC estates. Of the 35,000 hectares state-wide, 9,000 hectares are government land, while the rest of it is being bought from farmers.
"The farmers who sell their land will be allowed to stay in their land for as long as two years. By that time, they will buy new land and settle down", the GIDC official said.

1 comments:

Anonymous said...

They give a compensation of "12 kyats" per acre. Some laws from colonial times are still in effect - well if they want. :-)