ၿပည္ေတာ္ၿပန္သီတင္းကြ်တ္လက္ေဆာင္ ….

ၿပည္ေတာ္ၿပန္ သီတင္းကြ်တ္လၿပည္ ့ေန ့ဓမၼလက္ေဆာင္....

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာေဗာဓိၿမဳိင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး....

 

        ကုိပီတာတစ္ေယာက္လြန္ခဲ.သည္.မတ္လက ေရႊၿပည္ႀကီးသုိ.အလြမ္းေၿပခြင္.ယူ
ၿပီး ၿပည္ေတာ္ၿပန္ၿဖစ္ ခဲ.ေလသည္။

         အိမ္ရွိ မိမိ၀ယ္ယူစုေဆာင္းထားေသာ ငယ္ခ်စ္ဦးစာအုပ္စင္ဘီရုိကုိ ေမႊေႏွာက္၍
ေကာင္းနုိးရာ ေမြ.ေလ်ာ္ဖြယ္စာအုပ္တုိ.ကုိေရြးခ်ယ္ၿပီး ဖတ္ရွဳမိရာမွၿပန္လည္ေ၀ငွတင္
ၿပရန္ စိတ္ကူးမိေလသည္။ အစားေကာင္းစားရလွ်င္ မိတ္ေဆြမ်ားကုိသတိရတတ္သည္

 ဟူေသာဆုိရုိးစကား ရွိသည္မဟုတ္ပါေလာ...

         ယခုဖတ္မိသည္က ယေန ့ၿမန္မာနုိင္ငံရွိသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိေနေသးသည္ ့ ဆရာ
ေတာ္ဘုရားႀကီးမ်ားထဲတြင္ ကုိ္ယ္တုိင္မဖူးေတြ ့ရေသးေစကာမူ အက်င္ ့သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ
မ်ား၏ သင္းပ်ံ  ့ေသာဂုဏ္သတင္းေႀကာင္ ့ကြ်န္ေတာ္ အႀကည္ညဳိဆံုး မဟာေဗာဓိၿမဳိင္ဆရာ
ေတာ္ဘုရားႀကီး ၀န၀ါသီေဥယ်ဓမၼသာမိေထရ္အရွင္ ေရးသာေတာ္မူသည္ ့ " မ်က္ႏွာဖံုးမ်ား
ကုိခြာခ်ၿခင္း ”  အမည္ရွိေလာကေ၀ါဟာရမ်ားကုိ အေပၚယံ အေ၇ခြံကုိခြာခ်ၿပီး စကားေနာက္
ကြယ္က တရားကုိ ေဖာ္ထုတ္ၿပသထားသည္ ့ဓမၼစာစုမ်ားၿဖစ္သည္...

ရပ္သံုး ရြာသံုး ဓေလ ့သံုး ေန ့စဥ္သံုးစြဲေနေသာ စကားလံုးမ်ား၏ နက္နဲေသာ သေဘာတရား
မ်ားကုိ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ဥာဏ္ေတာ္ၿဖင္ ့ ထြင္းေဖာက္သိၿမင္ အနက္အဓိပၸါယ္ ဖြင္ ့ဆုိ
ထားသည္မွာ ႀကက္သီးေမြးညွင္းပင္ ထခမန္းပင္ၿဖစ္သည္...

သီတင္းကြ်တ္လၿပည္ ့ ဓမၼလက္ေဆာင္အၿဖစ္လည္းယူဆနုိင္ပါသည္...
ေအးေအးေဆးေဆးႏွင္ ့ ေစ ့ငုေသခ်ာစြာ ဖတ္ၿပီး ၿဖန္ ့ထြက္ေတြးနုိင္ပါေစသတည္း....
ဖတ္မိသည္ ့ အထဲက ႏွစ္သက္သည္မ်ားကုိ ေကာက္ႏွဳတ္ေဖာ္ၿပ ထားၿခင္းၿဖစ္ပါသတည္း....

အေလ ့အထ

ကာမ၏အေႀကာင္းအရာကုိ ေလ ့လာေနေသာ္ ကာမသဘာ၀ ထႀကြမည္ ဧကန္ပင္...

ဓမၼ၏အေႀကာင္းၿခင္းရာကုိ ေလ ့လာေနေသာ္ ဓမၼသဘာ၀လည္း ထႀကြမည္ ဧကန္ပင္...

စင္စစ္ အေလ ့မွန္သမွ် ထ ရန္၏ေတာင္ေ၀ွးလက္ကုိင္ မ်ားတည္း....

စိတ္မည္သည္ ေ၀ ့လ်က္ေလ ့ ေလ ့ရွိ၏...

စိတ္ေ၀ ့ရာ အာရံုလာ၊ ေလ ့လာစရာမ်ားေပၚေတာ ့မည္သာ....

အေလ ့မွာအလာ၊ လာရာတြင္အာရံုၿပရာ၏ အတြင္းသားမ်ား သည္ကား ထႀကြရေတာ ့ၿပီသာ...



မ်က္လံုးမွသည္ ဟုိမွသည္ ဘယ္ညာေ၀ ့ အာရံုစံု အကုန္ေလ ့လုိက္ေသာ္ တစ္ဖက္ရွိ

သက္မဲ ့သက္ရွိတုိ ့ အထဲမွ တြဲစရာအာရံု တစ္ခု အံတု၀င္လာ၏...

ထုိအခါ အေလ ့မွလာေသာ ထုိေပၚရာအာရံုသည္ မ်က္စိမွတစ္ဆင္ ့ ခႏၶာ အတြင္းသုိ ့

ခ်ဥ္းကပ္သြားေခ်ရာ စိတ္ကလည္းအထ ေသြးကလည္းႀကြရေတာ ့သည္သာ....

သည္ ့အတူ ....

နားသည္ နားႏွင္ ့ပတ္သက္ရာ၊ ႏွာသည္ ႏွာႏွင္ ့ပတ္သက္ရာ၊ လွ်ာသည္လွ်ာႏွင္ ့ပတ္သက္

ရာ၊ ကုိယ္သည္ ကုိယ္ႏွင္ ့ပတ္သက္ရာ၊ စိတ္သည္လည္း စိတ္ႏွင္ ့ပတ္သက္ရာမ်ားကုိ ေလ ့

ယူကလာႀကေတာ ့မည္သာ...

အေလ ့မွလာေသာ ထုိၿပင္ပတုိ ့က တစ္ဖန္ မိမိစိတ္ကုိ ႏွဳိးဆြႀကၿပန္ရာ စိတ္သည္လည္းေကာင္း

စိတ္ႏွင္ ့အတူအိပ္ေနေသာ စရုိက္ေသြးသည္လည္းေကာင္း နုိးထႀကရေတာ ့သည္သာ...

ကာမကုိ ေလ ့ေသာ္  ကာမအေတြ ့တုိ ့ေပၚလာေခ်မည္...

ထုိကာမအေတြ ့က ေလ ့လုိက္ေလေသာအခါ ကာမစိတ္သည္လည္းေကာင္း ၊ ကာမေသြး

တုိ ့သည္လည္းေကာင္း နုိးထႀကရေခ်ၿပီ...

ထုိအေလ ့သည္...

ေလ ့ရာမွလာေသာ အရာကို ၿပဳက်င္ ့၍လည္း ေပးတတ္သည္...လာေသာ အရာက ေသြးဆာ

ေသြးေတာင္းသၿဖင္ ့ ေပးရၿခင္းေႀကာင္ ့ ....

အေလ ့အက်င္ ့ သင္ ့တင္ ့ေနလွ်င္လည္း အစိမ္းေသာ္မွ က်က္လာတတ္သည္...

အေလ ့ႏွင္ ့အက်င္ ့မ်ားအတြင္းက အပူအားမ်ား ထြက္ေပၚလာေနၿခင္းမ်ားေႀကာင္ ့...

သုိ ့ေႀကာင္ ့....

အေလ ့အထ ေနာက္သုိ ့ အေလ ့အလာ၊ အေလ ့အက်င္ ့၊ ေလ ့က်က္ၿခင္းမ်ား တစ္သင္းၿပီး

တစ္သင္း၊ တစ္သင္းၿပီးတစ္သင္း ေၿခရာခ်င္းနင္းကာ လုိက္ပါေနၿခင္းတည္း....

သာ၀တၱိၿမဳိ  ့ေတာ္က  ေခမက....

၄င္းသည္ ေက်ာင္းဒကာႀကီး၏ တူေတာ္ေမာင္ ပင္ၿဖစ္ေခ်သည္။  သုိ ့ေသာ္ ေက်ာင္းဒကာ အနာ

ထပိဏ္ႏွင္ ့တူသာ ေတာ္ေသာ္လည္း မတူရွာၿပီ...ေက်ာင္းဒကာကား ဓမၼေရးရာ၌သာ ေလ ့သၿဖင္ ့

၄င္းထံသုိ ့ ဘုရားရွင္သည္လည္းေကာင္း၊ ရဟႏ ၱာအရွင္မ်ားစြာသည္ လည္းေကာင္း လာ၏....

လာေသာ္ သဒၶါစိတ္ သဒၶါ ေသြးမ်ား နုိးထလာၿပီး...

ထုိအေလ ့ၿဖင္ ့ပင္ ထုိအက်င္ ့ က်င္ ့ေနပါသည္...

ထုိအေလ ့ေႀကာင္ ့ပင္ စိမ္းေနေသာ တရားသက္ က်က္ေစပါသည္...

ေခမက ကား တၿခားတစ္ဘာသာအားၿဖင္ ့ ကာမေရးရာကုိသာ အေလ ့ပါ၏...ကာမေရးရာေသာ္မွ

သူတစ္ကာ ့မယားအား အထားမ်ား၏.... သုိ ့ေႀကာင္ ့ ၄င္းထံသုိ ့ သူတစ္ကာ ့မယားမ်ားသည္သာ

တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ ေရာက္ေရာက္လာ၏...

ကုိယ္ ့ထံရွိစိတ္ကုိ သူထံရွိအာရံုစံု တုိ ့ၿဖင္ ့ေရာက္ေနၿခင္းေႀကာင္ ့ တဏွာအား၊ တဏွာစိတ္၊ တဏွာ

ေသြးမ်ားသည္သာ နုိးထလာေခ်သည္...

ထုိအေလ ့အထၿဖင္ ့ပင္ ကာမအက်င္ ့ ထုိးက်င္ ့ေနပါသည္...

ထုိအေလ့အထ ေႀကာင္ ့ပင္ စိမ္းေနေသာ တဏွာသက္ ရင္ ့က်က္ေခ်ပါသည္....

အုိ ....ဗုဒၶႏြယ္ဖြား ေလာကီသားအေပါင္းတုိ ့...

သင္တုိ ့သည္လည္း...

ကာမႏွင္ ့ ဓမၼ အဘယ္အစုကုိ ေလ ့ေနႀကပါသနည္း...

အကယ္တိတိ ကာမကိုခ်ည္ ့ ေလ ့မိေနေခ်ေသာ္ သင္ တုိ ့ထံသုိ ့ ကာမ၀တၱဳ ကာမအာရံုအစုစုတုိ ့

အပံုအပံု အကုန္အကုန္ စုၿပဳံကာ တုိးေ၀ွ ့လာမည္ၿဖစ္ေခ်ရာ...

သင္တုိ ့ကား....

ေလ ့သေလာက္လာ- လာသေလာက္ထ- ထသေလာက္နုိး- နုိးသေလာက္က်င္ ့ၿဖင္ ့ တစ္ဆင္ ့ၿပီး

တစ္ဆင္ ့ တုိးက်င္ ့ေပးေနရမည္ၿဖစ္ရာ ႀကာေသာ္....

အက်င္ ့လြန္ေသာ္  အနင္ ့....

အက်င္ ့လြန္ေသာ္ အအင္ ့တုိ ့ၿဖင္ ့....

နင္ ့ပ်က္၊ အင္ ့ပ်က္၊ က်င္ ့ပ်က္ႀကီးဘ၀သုိ ့ လွလွႀကီး ေရာက္ႀကရေပေတာ ့မည္....

ထုိအခါ...

စိမ္းစုိေနေသာ သူကုိယ္တုိ ့၏ ကုိယ္ကာယ အုိဇရာက်လ်က္က အက်ဘက္ က်က္ေစေတာ့အံ ့...

စိမ္းစုိေနေသာ သူကုိယ္တုိ ့ရွိ စိတၱဇ၊ ဘိဇၨနၿပလ်က္က အက်ဘက္ သက္ေစေတာ ့အံ ့...

ထမင္းဟင္း က်က္ေသာ္ သုိး....

လူ ့သက္ က်က္ေသာ္ က်ဴိး...

မည္သည္ ့အက်က္ မွ အေကာင္းဘက္ အက်ဴိးမေပးသာတကား...

         ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ေၿခေတာ္အစံုကုိ ရည္မွန္းဦးခုိက္လွ်က္...