အကယ္၍သာ....

ကဲ မႏွင္းေရ....
     တက္ဂ္ထားတဲ ့ပုိ ့ေလးေၿဖပါၿပီ...အကယ္၍သာကမာၻမ်ားပ်က္ခဲ ့ယင္တဲ ့...
     ကုိယ္ရည္ေသြးသလုိလည္းၿဖစ္မွာစုိးရေသးတယ္ဗ်ာ...
     ေရးဆုိေတာ ့လည္းေရးၿပီေပါ ့....

၁။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ရွိေနခ်င္လဲ..
ကြ်န္ေတာ္ ့ဘ၀ရဲ ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ကုိယ္ ့ကုိယ္ကုိ ၊ ကုိယ္ပုိင္တဲ ့ပစၥည္းေတြကို၊မိသားစုကုိ...
စတဲ ့စြဲလမ္းနုိင္တာေတြအားလံုးကုိ မစြဲလမ္းမိေအာင္သတိေပးနုိင္မယ္ ့ကြ်န္ေတာ္ႀကည္ညဳိတဲ ့
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြ၊ ( အမ်ားႀကီးမဟုတ္ပါ...တစ္ပါးဆုိယင္ေတာင္လံုေလာက္ပါၿပီ....)
ၿပီးေတာ ့ကြ်န္ေတာ္နဲ ့စိတ္သေဘာအယူခ်င္းတူမွ်တဲ ့ဓမၼမိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ဆုိ
ယင္လည္းလံုေလာက္ပါၿပီ...
က်န္တာေတာ ့စဲြလမ္းနုိင္တဲ ့အရာ၊လူပုဂၢဳိလ္၊ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် အနားမွာရွိမေနေစ
ခ်င္ပါ...ရွိေနခဲ ့မယ္ဆုိယင္လည္းတုိးတုိးတိတ္တိတ္နဲ ့ပဲရွိေနေစခ်င္ပါတယ္...။

၂။ဘာေတြခံစားေနရမလဲ..
က်န္းမာေရးေကာင္းေနမယ္ဆုိယင္ေတာ ့ဘာကိုမွ အထူးအေထြ ခံစားေနရမယ္ မထင္ဘူး...
ေသၿခင္္းသေဘာကုိေတြးေတာဆင္ၿခင္ေနမိမလားပဲ...ဒါမွမဟုတ္ ၿဖစ္ေပၚေနတဲ ့သဘာ၀
တရားေတြကုိ အရွိအတုိင္းပဲ သတိေလးနဲ ့ဥာဏ္ေလးနဲ ့ကပ္ၿပီးသိေနခ်င္တယ္...။

၃။ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားမလဲ
ကုိယ္ ့ဘ၀ရဲ ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကုိ ကုိယ္ၿပဳခဲ ့တဲ ့ဒါန၊သီလေကာင္းမွဳေတြကုိႏွလံုးသြင္းၿပီးေနေစ
မလား၊ သတိပဌာန္ ဘာ၀နာနဲ ့ပဲ သတိကပ္ၿပီးေနမလား ဆုိတာကေတာ ့ အဲဒီအခ်ိန္မေရာက္
ခင္အထိ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာကုိယ္ၿပဳခဲ ့တဲ ့ အလုပ္က စကားေၿပာမွာပါ...အခုအထိေတာ ့ဒါန၊သီလ
ၿပဳတာက ပုိမ်ားေနပါေသးတယ္...
အၿမတ္ဆံုးပန္းတုိင္ အတြက္ကေတာ ့သတိဦးစီးတဲ ့စိတ္အာရံုစူးစုိက္မွဳ အေလ ့အက်င္ ့တရား
ဆုိတာသေဘာေပါက္ထားေပမယ္ ့ အခ်ိန္ေပးၿပီးမလုပ္ၿဖစ္ေသးပါ...မလုပ္နုိင္ေသးပါ...
လုပ္နုိင္ေအာင္ေတာ ့ႀကဳိးစားရပါဦးမည္...


၄။ ၀မ္းနည္းမိမွာက
အဲဒီအခ်ိန္အထိ လားရာဂတိၿမဲတဲ ့အၿဖစ္၊ က်င္ ့ႀကံအားထုတ္နုိင္ေသာေခတ္မွာ လူၿဖစ္ခဲ ့လွ်က္နဲ ့
မႀကဳိးစား၊မက်င္ ့ႀကံ၊အားမထုတ္ခဲ ့ရတာကုိေပါ ့....ဒါကေလာကုတၱရာအပုိင္း...
ေလာကီပုိ္င္းကေတာ ့၀မ္းနည္းစရာသိပ္ရွိမယ္မထင္ပါ...
အားလံုးဟာအခ်ိန္တန္လွ်င္ ဒီလမ္းသြားရမွာမုိ ့ထူးၿပီးေတာ ့ ေတာ ့၀မ္းနည္းမိမယ္မထင္...
ဒါမွမဟုတ္....သံေယာဇဥ္အားလံုးကုိၿဖတ္ေတာက္နုိင္ေသးသူ မဟုတ္ခဲ ့ယင္ေတာ ့၀မ္းနည္းပူ
ေဆြးၿဖစ္မိဦးမွာပင္....


၅။ေၾကာက္လန္႔မိတာက..
ရဟႏ ၱာနဲ ့အနာဂမ္မၿဖစ္သေရြ ့ေႀကာက္လန္ ့တတ္ေသးတယ္ဆုိေတာ ့ ကုိယ္လည္းေႀကာက္လန္ ့
ေနမိဦးမွာပါ....တရားႏွလံုးမသြင္းေနခဲ ့ယင္ေပါ ့....

၆။ကုိယ္နဲ ့အတူေဆာင္ထားခ်င္တာ....ရွိေနခ်င္တာ...
ကိုယ္ ့ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ၿဖစ္ေနတဲ ့အရာအားလံုးကို သတိေလးနဲ ့သိေနနုိင္တဲ ့စိတ္
အေလ ့အက်င္ ့ေလးပါ...ၿဖစ္နုိင္ယင္ မဟာေဗာဓိၿမဳိင္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ ့ဓမၼစာအုပ္အခ်ဴိ ့နဲ ့
ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးရဲ ့တရားေတာ္ အသံေတာ္တစ္ခ်ဴိ ့လည္းေနာက္ဆံုးအ
ခ်ိန္မွာ ဖတ္ရွဳ နာယူခ်င္ပါေသးတယ္...

၇။ဘာေတြမ်ားေရးမိေလမလဲ..
ဘာမွမေရးခ်င္ပါ...အဲဒီအတြက္ကုိလည္းစိတ္မေရာက္ေစခ်င္ပါ....

ဂ။ေတြးမိေတြးရာ အေတြး
သတိမရွိတဲ ့အခ်ိန္မွာေတာ ့ေတြးမိေတြးရာေတြေနမိမွာပါပဲ... ကုိယ္ကခ်စ္တဲ ့သူ...ကုိယ္ ့ကုိခ်စ္
တဲ့သူ...ကုိယ္ၿပဳထားခဲ ့တဲ ့ေကာင္းမွဳ၊မေကာင္းမွဳမ်ား...အို...စံုလုိ ့စံုလုိ ့... ေတြးမိေနမွာကေတာ့ အမ်ားၾကီးပါပဲ...ဒါေပမယ္ ့အဲဒီအေတြးေတြကိုၿဖတ္ၿပစ္ရမယ္.....ပစၥဳပၸန္အခုိက္ေလးကိုပဲစိတ္ရွိေန
ေအာင္ႀကဳိးစားရမယ္....


၉။ဂုဏ္ယူခ်င္တာက

ေက်းဇူးရွင္မိခင္ႀကီးစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ေတာင္ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ
ၿပဳစုလုပ္ေကြ်းနုိင္ခဲ ့ၿပီ...( သူကကိုယ္ ့ကုိၿပဳစုလုပ္ေကြ်းလာတာကႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးေလ...)

မိခင္ႀကီးအတြက္ အႏွဳိင္းမဲ ့ေက်းဇူးဆပ္ၿခင္းအားၿဖင္ ့ သတိပဌာန္ ၀ိပႆနာတရားမ်ား ပြား
မ်ားအားထုတ္နုိင္ေအာင္ တုိက္တြန္းအားေပး၊ ပုိ ့ေဆာင္ကုသုိၿပဳနုိင္ခဲ ့ၿပီ...

မိခင္ႀကီးကိုယ္တုိင္ရဟန္းအမ ၿဖစ္ေအာင္မိမိ ကုိယ္တုိင္ရဟန္းေဘာင္သုိ ့၀င္ေရာက္ခဲ ့ေပး
ၿပီးၿပီ...



အႏွဳိင္းမဲ ့သာသနာေတာ္အတြက္ အမ်ားႀကီးမဟုတ္ေတာင္ တစ္စံုတစ္ရာ ပြားမ်ားက်င္ ့ႀကံ
အားထုတ္ႀကဳိးပမ္းခဲ ့ၿပီ...ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာ....
အၿမတ္ဆံုးေသာ အႏွဳိင္းမဲ ့ဓမၼအလွဴ ၊ လူမွဳေရးအကူ...လူတစ္ဦးခ်င္းစီမွ၊ လူသားမ်ားစြာအ
တြက္ ....
ကြ်န္ေတာ္ ့အသက္အရြယ္နွင္ ့စာလွ်င္....အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိေတာ ့ေက်နပ္ဖြယ္ရာ
ေကာင္းမွဳမ်ားၿပဳခဲ ့ေပၿပီ....
သာသနာေရး၊ဘာသာေရး၊ေလာကီေလာကုတၱ ႏွစ္ၿဖာေသာ ဗဟုသုတမ်ားစြာ သိၿမင္ၿပန္ ့
ပြားေအာင္ႀကဳိးစားခဲ ့ၿပီ....
စသည္...စသည္....
ေသခ်ာတာကေတာ ့ ကြ်န္ေတာ္ဟာကမာၻေၿမႀကီးအတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးႀကီးတစ္ခုၿဖစ္မေနခဲ ့
တာပါပဲ...


၁၀။ရွာႀကံေျဖသိမ့္မိတာက
သာသနာေတာ္ထြန္းကားတဲ ့ေခတ္နဲ ့ေတြ ့ခဲ ့ရတယ္...အက်င္ ့သီလ၊ ပညာဥာဏ္ေတြနဲ ့
ၿပည္ ့စံုတဲ ့ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေတြကုိ ဖူးေတြ ့ဆည္းကပ္ခဲ ့ရတယ္...( ဆရာေတာ္ဘုရား
ႀကီးမ်ားကုိ ကုိယ္တုိင္ေရာ) ဓမၼစာေပ၊ တရားအသံေတာ္မ်ားႏွင္ ့ပါ ႀကည္ညဳိဆည္းကပ္နုိင္ခဲ့
တယ္...
မေကာင္းမွဳေတြၿပဳခဲ ့တာရွိေပမယ္ ့လည္း ငရဲကုိတုိက္ရုိက္၊ေသခ်ာေပါက္သြားနုိင္တဲ ့ ပဥၥာ
နႏၵိယ ကံ ( အမိ၊အဖ သတ္တဲ ့ကံ ၊ ၿမတ္စြာဘုရားကုိေသြးစိမ္းတည္ေစတဲ ့ကံ ၊ သံဃာ သင္း
ခဲြတဲ ့ကံ ၊  နိယတမိစာၦဒိဌိ ယူတဲ ့ကံ ) ေတြ မွလြတ္ တဲ ့အတြက္ အင္မတန္မွဆုိး၀ါးတဲ ့ဘ၀
ကုိမေရာက္နုိင္ဘူးလုိ ့ ယံုႀကည္ေၿဖသိမ္ ့နုိင္တယ္...

အဲဒီအတြက္ အေနၿမတ္ခဲ ့တယ္...

၁၁။က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း
မိရုိးဖလာဗုဒၶဘာသာ၀င္အၿဖစ္ကေန စစ္မွန္တဲ ့ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ၿဖစ္ခဲ ့
တယ္၊ အစမထင္လည္ပတ္ေနတဲ ့သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ ကင္းရာကင္းေႀကာင္းလမ္းစေကာင္း
ကို စတင္ေၿခလွမ္း ခဲ ့ရၿပီ....
ကံလမ္းေပၚေလွ်ာက္လူတစ္ေယာက္ အၿဖစ္မွသည္ ဥာဏ္လမ္းေပၚေလွ်ာက္ လူတစ္ေယာက္
အၿဖစ္သုိ ့ေရာက္ရွိခဲ ့ရၿပီ...
ဒီထက္၀မ္းသာစရာ ကား.....
မရွိနုိင္ေတာ ့ၿပီ....


ႀကြား၀ါလုိၿခင္းအလ်င္းမရွိပါၿပီ.....
ေရးဆုိလုိ ့ေရးလုိက္ရပါၿပီ....
အၿမင္မေတာ္အမွားအယြင္းမ်ားရွိခဲ ့ယင္ခြင္ ့လႊတ္ေစလိုပါတယ္...
ရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ ့တရားေတြ ့ႀကပါေစေသာ္၀္....